“The Great Pre­tenders”… ja dan weet je al uit welke muzikale hoek de wind waait.
Ik zie mezelf weer zit­ten in een kleine bioscoop in Eind­hoven zo rond 1956.
Er draaide de film “Rock Around The Clock”, waarover nogal wat te doen was.

De jeugd had net de rock ’n roll ont­dekt en toen de film uitk­wam, ontstond heel wat beroer­ing in de zalen, daar waar hij ver­toond werd.
Er werd zelfs geswingd tussen de gang­paden, maar dat kon in de ogen van de autoriteit­en absolu­ut niet!
Dus stond er poli­tie in de zaal, wat juist weer extra actie uit­lok­te.
Voor die tijd was de muziek van o.a. “Bill Haley” en “Fred­die and The Bell­boys” nogal ruig, maar tussen al dat geweld ston­den “The Plat­ters” als een bak­en van rust met hun grote hits “The Great Pre­tender” en “Only You”.
Geweldig vond ik dat.

En nu is er dus een band “The Great Pre­tenders” — met gro­ten­deels muziek, die “The Plat­ters” ook op hun reper­toire had­den of waar­voor zij zich absolu­ut niet geschaamd zouden hebben.
Muziek met een vleug­je invloed van “The Four Aces” en “The Ames Broth­ers”.
Heel goed, heel pro­fes­sioneel.

Tot mijn bli­jde ver­rass­ing staat op deze cd ook een ver­sie van “Lit­tle Dar­lin’ ”, de grote hit van “The Dia­monds”.

Als ik die song hoor, springt mijn hart open.
Ik zie mezelf weer halver­wege de vijftiger jaren op de Woenselse­markt in Eind­hoven achter de viskraam van mijn vad­er.
Opeens hoor ik ongelooflijke fan­tastis­che muziek ! “Long Tall Sal­ly” van “Lit­tle Richard”.

Wat bleek — een paar kraam­p­jes verder verkocht iemand gram­mo­foon­plat­en en hij draaide die op zo’n klein portable “pick-upje” met een “speak­ert­je” van een paar cen­time­ter breed. Het was net of de hele markt ermee werd gevuld.
Ik haastte me naar dat kraam­p­je en zag een plaat liggen met het label “Moon­glow”. Op dat label stond “Lit­tle Dar­lin’ ” en de arti­esten waren “The Dia­monds”.
Nooit van geho­ord!
“Wilt u die plaat eens opzetten?” vroeg ik schuchter aan de verkop­er.
Even lat­er klonk dat geweldige intro: castag­netten, cow­bell en dan die harp uithaal, gevol­gd door het koort­je met dat malle stem­met­je met “Jaja­ja­ja­ja­jaaa”.
G‑e-w-e-l-d-i‑g !  Ik was er kapot van.

En lat­en nou “The Great Pre­tenders” op deze plaat pre­cies het­zelfde doen met “Lit­tle Dar­lin’ “!
Niks wegge­lat­en. Dezelfde sfeer. Back to the fifties.
Ik heb hem van hun boek­ingskan­toor KvdB gekre­gen, anders had ik deze cd meteen gekocht…

Peter Koelewi­jn